صعود قله های آلونشین تله ۱و۲ – اوره گردن – هفت خانی اشکورات ۳و۴ومرداد۹۸
#باشگاه_کوهنوردی_اته_کو
#شهرستان_لنگرود
#استان_گیلان
صعود به قله های
#آلونشین-تله-۱و۲ ۳۳۰۰ متر
#اشکورات-رحیم-آباد
تعداد همنوردان: ۱۴ نفر
زمان کل پیمایش: ۱۸ ساعت
سطح برنامه : تخصصی و فنی
گزارش برنامه:
دل رو به دریا زدیم و تصمیم گرفتیم به جای کوههای دماوند و علم کوه و سبلان که هرسال صعود داشتیم برنامه های قلل اشکورات رو برنامه ریزی کنیم. ۱۹ قله بالای ۳۰۰۰ متر که از لحاظ سنگینی شاید بالاتر از قلل مطرح کشور هستن. با مشورت دوست خوبمون سهیل میرزا آقایی و استفاده از تجربیات و نقشه ای که دکتر فرید مجتهدی در اختیارمون قرار داد برنامه ریزی های لازم رو انجام دادیم و سه برنامه خیلی خوب رو در تقویم تابستان گنجاندیم.
روز پنجشنبه مورخ ۳ مرداد ساعت ۹ صبح حرکت خودمون رو از شهرستان لنگرود با تعداد ۱۴ نفر شروع کردیم. پس از عبور از شهر رودسر و جاده منتهی به رحیم آباد به سمت اشکورات رفتیم و بعد از رسیدن به کاکرود که سیل سال گذشته خرابی زیادی رو در این منطقه به وجود اورد به سمت روستای پرچکوه حرکت کردیم. از روستای کاکرود تا پرچکوه جاده خاکی وجود داره که در بعضی جاها بسیار خرابه و بهتر هست که با خودروهای دودف مسیر رو طی کنید. بهر حال ما با خودروی مینی بوس آقا مهران که همیشه در کنار تیم بودند به سختی مسیر رو ادامه دادیم که جا داره از این عزیز هم تشکر ویژه داشته باشیم چون اگر قرار بود که از کاکرود پیاده حرکت کنیم دو ساعتی از برنامه عقب میفتادیم.
بهر حال ساعت ۱۲ ظهر به روستای پرچکوه رسیدیم.
از روستای پرچکوه میتوان قلل آلونشین تله۱و۲ را مشاهده کرد و بعد از گرفتن اطلاعات بیشتر از اهالی منطقه مسیر خود را آغاز کردیم. ابتدای مسیر پاکوب و به سمت منطقه جنگلی رفتیم و پس از ۱ ساعت پیمایش در داخل جنگل صرف نهار را به مدت ۳۰ دقیقه انجام دادیم.
کم کم دوستان آماده حرکت شدند و مسیر را در شیب تند و گاهی بالای ۴۰ درجه ادامه دادیم. در طول مسیر متاسفانه خبر بدی رو به دو همنورد عزیزمان آقای سعید و نسترن رنجبر دادن که به علت فوت یکی از عزیزانشون مجبور شدند مسیر رو برگردند.مسیر رو ادامه دادیم و هر چقدر جلوتر میرفتیم مسیر صخره ای شن اسکی و سخت تر میشد تا اینکه پس از ۵ ساعت به پاکوب و دو راهی بین قله آلو نشین تله و چشمه اول رسیدیم.
در اینجا آقای حجت بهرامیان یکی از اهالی منطقه با دو پسر خود در حال بریدن گیاهانی برای دام خود بود. راهنمایی هایی نیز از این عزیز گرفتیم و در چشمه ای که سمت چپ ما و حدود ۲۰۰ متری و به سمت غرب قرار داشت رفته و از آب گوارا و سرد آن استفاده کردیم و ظرف های خود را پر کردیم.
مسیر را به سمت شرق و دشت و چشمه داغوله و قله آلونشین ادامه دادیم وپس از دو ساعت پیمایش که دیگر شیب چندانی نداشت به ابتدای دشت داغوله و پای قله آلو نشین تله رسیدیم.
کم کم غروب خورشید نزدیک میشد و کوله ها را پای کوه گذاشته و به بالای قله آلو نشین تله رفتیم و عکسی را به یادگار گرفتیم. این قله به صورت خط الراسی وجود دارد و بالا ترین نقطه آن ۳۳۲۰ متر است.
مسیر را از قله برگشتیم و کوله ها را به دوش کشیدیم و به سمت دشت داغوله که محل کمپ ما بود ادامه دادیم. حدود ۴۵ دقیقه زمان نیاز بود و در انتهای دشت بعد از پیمودن ۵۰۰ متر به سه مسیر برخورد میکنیم که سمت چپ را باید ادامه میدادیم و پس از آن به سمت شمال و راست و در واقع به سمت سماموس حرکت میکردیم. هوا کاملا تاریک شده بود و انرژی دوستان هم کم کم به پایان میرسید تا اینکه در ساعت ۹:۴۵ شب به این دشت رسیدیم و در فضایی مناسب کمپ را برپا کردیم.
از دشت داغوله تا قله سماموس را میتوان حدود ۲ ساعت پیمود و صعود کرد
طبق اطلاعات دریافتی و تکمیلی از چوپان منطقه برای روز بعد و صعود به قلل اوره گردن و هفت خانی سختی زیادی را نداشتیم.
چادرها را برپا کردیم و پس از صرف شام و دیدن ستارگان و آسمان زیبا به استراحت پرداختیم.
روز بعد یعنی جمعه مورخ ۴ مرداد تصمیم بر این شد که ۶ صبح بیدار شویم و پس از صرف صبحانه ساعت ۷ صبح حرکت خود را آغاز کنیم.
روز دوم جمعه ۴ مرداد ۹۸:
پس از صرف صبحانه و استراحتی دلنشین و سر فرصت و پس از گرفتن عکس یادگاری و تیمی و پر کردن ظرف آبها از چشمه داغوله حرکت خود را آغاز کردیم. برای رسیدن به قله بعدی یعنی اوره گردن باید مسیر را برمیگشتیم و به همان سه راهی اول میرسیدیم و در مقابل قله آلونشین و انتهای دشت به سمت شرق حرکت میکردیم.
در انتهای دشت به تپه های زیبایی میرسید که قله اوره گردن و در انتهای خطالراس قله هفت خانی قرار دارد. قبل از صخره ها و سمت چپ لزنه چاک و سمت راست دشت قله کلمجاره قابل مشاهده است.
مسیر را کمی به سمت جنوب ادامه دادیم تا بتوانیم کمی شیب مسیر را بشکنیم.
پس از رسیدن به انتهای مسیر منظره زیبایی را مشاهده کردیم. دشتی پر از ابر که بالای منطقه اشکور را پوشانده بود. کوله های دو روزه سنگین خود را در پای کوه گذاشتیم و به سمت قله اوره گردن با ارتفاع ۳۲۰۰ متر حرکت کردیم و عکسی را به یادگار در این محل گرفتیم.
انتهای قله اوره گردن قله هفت خانی وجود دارد که البته دشت پایین این منطقه و گوسفند سرایی که در آن وجود دارد به هفت خانی معروف است.
از دشت داغوله تا قله اوره گردن ۱ ساعت و اوره گردن تا هفت خانی ۳۰ دقیقه زمان میبرد.
پس از رسیدن به کوله ها تصمیم بر این شد از مسیر دیگری برگردیم و طبق نقشه و جی پی اسی که داشتیم بهترین و نزدیک ترین روستا , قاضی چاک بود که هم آسفالته بود و هم تنوعی در برنامه میشد. نقطه مثبت مسیر این است که در اکثر مکان ها آنتن دهی موبایل وجود دارد.
البته روستاهای دیگری همچون دلیجان و یاسور نیز وجود داشت که جاده منتهی به آن خاکی و امکان رسیدن مینی بوس به ما نبود.
مسیر را از اوره گردن به گوسفند سرایی که از بالای قله معلوم بود ادامه دادیم و پس از ۱۵ دقیقه به این محل رسیدیم. چوپانانی در این منطقه بودند و اطلاعات تکمیلی دیگری نیز از این عزیزان و آقای پنجعلی زاده دریافت کردیم. مسیر را به ما نشان داد و البته تا جایی که مه وجود داشت. خداروشکر مسیر پاکوبی وجود دارد که آن را ادامه دادیم. پایین این منطقه هفت خانی نیز چشمه ای وجود دارد که شما میتوانید ظرف های آب خود را پر کنید.
مسیر پاکوب را ادامه دادیم تا به داخل دره و گوسفند سرای دوم رسیدیم و البته کسی در این مکان نبود وبرای رسیدن به این نقطه هم شیب بسیار تندی را باید به سمت پایین حرکت میکردیم.
در این محل نیز چشمه وجود دارد که دوساعتی از گوسفند سرای هفتخانی تا این محل زمان میبرد. از گوسفند سرای هفتخانی تا روستای قاضی چاک ۵ ساعتی زمان نیاز است.
بعد از رسیدن به گوسفند سرای دوم پایین هفت خانی مسیر چند قسمت میشد.
مسیر دره که پاکوب هم داشت به روستای یاسور بود که به سمت غرب میرفت.
تپه های روبروی ما یعنی به سمت شرق تا جنوب قلل خوردیم لت ,تله کو و لاردشت بود که به سمت روستای ویشکی , جیرده و جورده و شرق به سمت لپاسر میرفت.
ما باید به سمت جنوب غربی و صخره ها حرکت میکردیم . از پایین دره چیزی قابل مشاهده نبود اما در کنار دو درختی که معلوم بود تازه کاشته شده و نشانه ای بود که چوپان منطقه به ما داد پاکوبی وجود داشت. از این پاکوب حرکت کردیم و به سمت صخره ها رفتیم که کلا ۳۰ دقیقه زمان میبرد.
انتهای صخره ها کمی شیب تند میشد ولی بسیار زیبا بود.
وقتی به بالای صخره رسیدیم منظره بسیار زیبایی را مشاهده کردیم که چیزی شبیه آفتاب تماشای درفک بود.
کمی استراحت کردیم . عکسی به یادگار گرفتیم و مسیر را به سمت جنوب ادامه دادیم. البته کمی پایین تر مسیر جاده ای خاکی معلوم است که اگر همان را ادامه دهید و از پوشش جنگلی عبور کنید سمت چپ و به سمت شرق میتوانید روستای قاضی چاک را ببینید و اگر مستقیم و به سمت غرب حرکت کنید به روستای عروس محله میرسید.
خوش بختانه در طول مسیر با مینی بوس هماهنگ کردیم که به این روستا بیاید و طبق برنامه ریزی دقیقی که انجام شد همزمان به روستای قاضی چاک رسیدیم.
جا داره از همه عزیزانی که با صبر و حوصله خودشون تیم را همراهی کردند کمال تشکر و قدردانی را داشته باشیم.
از این صعود بسیار لذت بردیم و امیدواریم دو برنامه آتی در اشکورات نیز به خوبی اجرا شود.
اعضای شرکت کننده در این برنامه:
- حسن باباپور
- موسی مداح
- مهرداد میهن دوست
- غلامدوست
- علیرضا چایکار
- سجاد محمد نژاد
- بیژن سیف پور
- محمد رضا هادیان
- هانی سفالچین
- رضا آقایی
- نریمان خانی پور
- مرتضی موید ناصری
- سیمین صفری پور
- مائده حسنی
